Kim był dr Hamer?

Właściwie Dr Ryke Gerd Hamer urodził się w 1935 roku na Wyspach Fryzyjskich. Studiował medycynę i teologię na Uniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze; był niemieckim internistą i chirurgiem, w 1978 r. doświadczył tragicznej śmierci swojego syna Dirka. Niedługo potem zdiagnozowano u niego nowotwór jądra. Dr Hamer odkrył i potwierdził w badaniach naukowych związek pomiędzy tymi dwoma faktami,tj. śmierć syna (emocje) oraz rozwinięcie się choroby (nowotwór).

W wieku 22 lat ukończył studia magisterskie w dziedzinie teologii, a cztery lata później otrzymał tytuł zawodowy lekarza medycyny. W następnych latach odbywał praktyki w różnych klinikach uniwersyteckich w Niemczech. 

W 1972 r. dr Hamer ukończył specjalizację z zakresu medycyny wewnętrznej i rozpoczął pracę w klinice uniwersyteckiej w Tybindze jako internista w głównej mierze poświęcający uwagę chorym na raka.

Posiada m.in. patent na specjalny, niezwykle ostry skalpel Hamera przeznaczony do zabiegów chirurgii plastycznej, specjalną piłę do przecinania kości w operacjach chirurgii plastycznej oraz stół do masażu, który automatycznie dopasowuje się do konturów ciała.

Liczne wynalazki i pozyskiwane z nich środki finansowe pozwoliły doktorowi Hamerowi i jego rodzinie spełnić marzenia i przenieść się do Włoch, gdzie doktor rozpoczął realizację swojego planu bezpłatnego leczenia chorych zamieszkujących rzymskie slumsy.

18 sierpnia 1978 r. otrzymał wiadomość, ze jego 17-letni syn Dirk został postrzelony przez włoskiego księcia z Savoyen podczas wakacji na Morzu Śródziemnym.

Trzy miesiące później, po 19stu ciężkich i długich operacjach Dirk zmarł, a wkrótce potem, doktor Hamer, który przez całe życie był zdrowy, zachorował na raka jądra.

Tak nagłe pojawienie się choroby nowotworowej doktor Hamer połączył z psychicznym zniszczeniem i fizycznym wycieńczeniem jego organizmu, spowodowanym tą straszną katastrofą.

Postanowił bliżej przyjrzeć się pacjentom z chorobami nowotworowymi i ich osobistym historią, aby sprawdzić, czy przed chorobą nie doznali przypadkiem silnego wstrząsu, urazu psychicznego lub szoku.

Zaczął zastanawiać się dlaczego pacjenci cierpieli właśnie na taki.a nie inny rodzaj raka? 

Z czasem, po szeroko zakrojonych badaniach ponad 15 tysięcy pacjentów w klinice onkologicznej uniwersytetu w Monachium, dr Hamer zdołał stwierdzić, że rak jest spowodowany szokiem, z którym nie potrafimy sobie poradzić psychicznie i emocjonalnie.